البته مسؤلان شهرداری باید از مقامات همیشه ساکت و منفعل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در رسیدن به این مقام، سپاسگزاری کنند.

امروز معاون شهرداری تهران با افتخار و سربلندی اعلام کرد هیچ پارکینگی برای پارک خودروهای شخصی در ایام برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران پیش بینی نشده است و مردم فقط با استفاده از وسایل حمل ونقل عمومی‌می‌توانند به نمایشگاه بیایند. مثل روز روشن است که این تصمیم، سرنوشت نمایشگاه را تحت تأثیر قرار خواهد داد و باعث خواهد شد گروه زیادی از بازدیدکندگان عطای حضور در نمایشگاه را به لقایش ببخشند. ناشران که تنها در ایام برگزاری نمایشگاه نفسی می‌کشند و کسادی بازار کتاب را اندکی جبران می‌کنند، بهای این تصمیم ناگهانی را خواهند پرداخت.

 در این میان صدا از سنگ برآمد ولی از مسؤولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌برنیامد. اگرچه وزارت ارشاد سال گذشته سعی کرد با دادن اولتیماتوم، شهرداری را به پذیرش شرایط خود برای برگزاری نمایشگاه وادار کند اما سرانجام دیدیم که زور شهرداری چربید و در این فقره هم باید شاهد تبعیت وزارت ارشاد از تصمیم‌های شهرداری باشیم.

فقط جای یک پرسش در این میان خالی است، آیا مسؤولان برای رسیدن به تصمیم‌هایی اینگونه واقعاً نباید با ناشران، اهل فرهنگ و گروه‌های ذینفع رایزنی کنند؟ نتیجه بخشی دیدن مسائل پیچیده اجتماعی شهری مانند تهران، چنین بیرون آمدن چنین معجزاتی از اتاق‌های فکر است.

به آقای پورسیدآقایی توصیه می‌کنیم همین فردا که هنوز نمایشگاه آغاز نشده است، دو بسته حاوی کتاب‌های سنگین را در دست بگیرند و وارد متروی تهران بشوند و از مسیری به مسیری دیگر بروند و بعد خود را جای مردمی‌بگذارند که قرار است ده روز این شرایط را تحمل کنند. مطمئناً در این صورت در تصمیم خود تجدیدنظر اساسی خواهند کرد.